Rok 2015 był dla mnie… dobry.

Przy tych wszystkich burzach, wzlotach i upadkach, odnalazłam w końcu samą siebie.

• Zaprzyjaźniłam się sama z sobą. Nauczyłam się dbać o siebie. O moje ciało (sport,sposób  odżywiania się, estetykę mojego otoczenia) o moj umysł (szukam inspiracji tam gdzie chcę a nie tam gdzie należy, i biorę dokładnie to, czego mi potrzeba, nie mniej, nie więcej – mnie a nie mojemu otoczeniu), o moją duszę (bo potrzeba mi Boga na codzień).
• Potrafię usiąść i napisać swoje cele na najbliższy rok, 3 lata, 5 lat i 10 lat
• Przeczytałam kilka ciekawych książek z półki  «samodoskonalenie się ».
  Dowiedziałam się, jakim jestem numerkiem w enneagramie 🙂
  Że jest ze mnie ayuverdyczna Pitta 🙂
  Zaakceptowałam się, nie tylko wałeczek tłuszczu na brzuchu, ale też te ciemniejsze strony mojego charakteru.
  Uświadomiłam sobie, jakie błędy  popełniłam w kontaktach z bliskimi, jakie wzwykłych  kontaktach miedzyludzkich i nad naprawą i « prewencją » pracuję teraz najintensywniej.
  Wiem, ze stawanie  się Panią Własnych  Emocji jest dla mnie bardzo trudnym procesem, ale wiem, że jest to osiągalne.
• Zrozumiałam, że najpiekniejszym prezentem, jaki możemy ofiarować komuś, jest nasz czas.

Poza tym :

• Udało nam się nie rozstać z Benoit. Było ciężko a czasami “na granicy”. Przyznam, ze prościej, łatwiej jest mi wszystko zatrzymać, przerwać, spalić mosty, wyczyścić ranę i zacząć od nowa, w nowym otoczeniu, z nowymi ludzmi, niż sklejać, naprawiać, czyścić i kontynuować relacje z osobami wokół mnie.
• Udało mi sie wyjechać kilka razy na wakacje z Irenka (narty zimą w Szwajcarii, wielkanocny weekend w Polsce, wakacje z moją Rodziną w Polsce, tydzień u koleżanki w Bourgogne, kilka dni w Nowym Jorku, odwiedziny u Magdy w Toronto, kilka dni na Islandii).
• Udało nam sie wyjechać na kilka weekendow z Benoit (w Alpy, do Krakowa, na Kretę, kilka weekendowych wypadów do znajomych porozsiewanych po Francji).
• Nauczyłam się jeździć konno (pokonałam mój strach przed tymi zwierzakami), dzięki czemu spędziłam wartosciowe chwile z moją córką  (jazda konna jest jej pasją).
• Wyremontowaliśmy mieszkanie i stworzyliśmy przytulne, wielofunkcyjne gniazdko.
• Zainwestowalam w mieszkanie do wynajecia (które okazało się opłacalne –w pierwszym roku inwestycji).
• Mam grono przyjaciół, ludzi,którzy może nie zawsze są  blisko mnie fizycznie, ale którzy potrafią być ze mną i dla mnie, kiedy tego potrzebuję.
• Wciąż lubię moją pracę,lubię  moich kolegów z pracy i klientów.
• Mam zdrowe ciało.
• Potrafię być olśniewająca 🙂
• Umiem dostrzec pozytywny element w większości sytuacji.
• No i moja lista 101 w 1001 powoli acz systematycznie sie zapelnia

Dlatego żegnam sie z moim 2015 rokiem jak z dobrą książką.  Książką, którą współtworzyłam, wielokrotnie czytałam i korektowalam, która wiele we mnie wniosła, wiele zmieniła, do ktorej z przyjemnością wrócę, by wyciągnąć z wlasnej histori nową lekcje.

2013 i 2014 były latami wielkich zmian a nawet rewolucji.Kupiłam  mieszkanie. Zwolniłam się z toksycznej pracy. Wyszłam z długów. Wprowadziłam minimalistyczne podejscie do życia do codziennych decyzji. Zmieniłam wiele nawyków,które  przeszkadzały mi iść do przodu icieszyć  się codziennością.Dbałam  wówczas przede wszystkim o wprowadzenie spotru (joga, bieganie, dywaning:-)) do codzienności, dzięki czemu poprawiło mi się zdrowie, samoocena, silna wola.

Kończący się 2015 jest rokiem introspekcji. Spotkałam się z kilkoma psychologami lub raczej specjalistami od psyche, bo nie wszyscy mieli stosowne tytuły I dyplomy. Każdy w czymś mi pomógł i czegoś nauczył. Ale przede wszystkim: czuję, że… zdrowieję.

2016 będzie po prostu rokiem spokojnego szczescia.

Czego i Wam, już od Poniedziałku, z całego serca życzę.