Ciężko jest zorganizować przyjęcie dla 13-to letniej dziewczyny.

Bo to już nie jest (radosne i wszystkim zachwycone) dziecko, wciąż jeszcze nie młoda kobieta (której można ofiarować seans zabiegów u kosmetyczki :-)).

Co lubią robić 13 letnie dziewczęta? Na codzień – wisieć na Snapie ioglądać YouTubersów, gadać za plecami koleżanek i kolegów, szukać swojego stylu itd.

Ale na “przyjęciu urodzinowym”?

Irka zdecydowała, że jej przyjęcie urodzinowe rozpocznie się piknikiem w parku Tête d’Or, gdzie zdmuchnie świeczki (13 a nie “1” i “3”), i gdzie pobawią się na slackline, pograją w badmintona. Następnie wrócą do domu, przygotują na kolację “sushi” i urządzą sobie “wieczór w piżamach” (czyli obejrzą film i bedą gadać do 3 nad ranem:-))

I tak właśnie się to odbyło.

Popakowałam  w plecaki prawdziwe talerze, widelczyki, szklane kieliszki, obrus, serwetki.

Myslalam, że będzie bunt i sprzeciw, że za dużo i za ciężko, że z koszem piknikowym będzie obciach, ale nie, nawet się sprzeczały, kto ma nosić ten wiklinowy koszyk.

Zainstalowałyśmy slackline i zajęłam się “stołem”. Właściwie nakrywam go ładnie by odnaleźć estetykę i elegancję w takim banalnym wydarzeniu jak piknik.

Irenka koniecznie chciała uczcić swoje urodziny bąbelkami, znalazłyśmy zatem “bąbelkowy” sok jabłkowy.

Zamówiłam u wspaniałego cukiernika (artisan chocolatier), Bruno Saladino) urodzinowy deser…

Kiedy zaprosiłam dziewczyny do stołu usłyszałam pełne zachwytu “łał” i zrobiło mi się bardzo przyjemnie (wiecie jak rzadko słyszę od nastolatek “łał”?)

Irenka otrzymała śliczne prezenty – pozwolę sobie zacytować, co podobało się mojej nastolatce :

• “Kosmetyki” – kulkę pachnącą i musującą do kąpieli i “solidny” szampon.
• Śliczny Notes i ołówki
• Dwie barnsoletki
• Butelkę ze słomką do smoothies w pudełeczku z innymi drobiazgami (kolorowe spinacze, gumki recepturami itp).

Pochodziły po linie:

Pobiegały po trawniku lejąc się wodą i ćwicząc piramidy :

Fajnie było z nimi pogadać.

“Ale dobre te marchewki! Pewnie bio? U nas też jemy bio. Przez to całe bio nie mogę jeść nutelli.” (Juliette)

“I ty się skarżysz? U nas jemy bio i moja matka stosuje jeszcze zero śmieci. Mamy kompostownik w kuchni” (Irenka)

“Przyniosłam okropną ocenę z niemieckiego. I jeszce uwagę za gadulstwo. Ile się nasłuchałam! A ty nic nie mówisz Irce, kiedy przynosi uwagi?” (Lise)

“A co mam jej powiedziec? Na lekcjach słuchamy nauczycielki. Dorarlo?  (Ja). Śmiech (dziewczyny).

Wróciłyśmy do domu. Przygotowałam “atelier” – produkcję maki.

To bardzo proste do wykonania, kosztuje grosze a bardzo efektowne:

• Ryż so sushi
• Algi
• Ocet do sushi
• Wasabi
• 200 g ryby (u nas był pstrąg)
• Awokado, ogórek.

• Gotujemy ryż, studzimy go i polewamy octem
• Na bambusowej macie do zwijania układamy arkusz alg.
• Cieniutko smarujemy go ryżem. Palcem rozmazujecie odrobinę wasabi
• Na środku układamy pociętą w paski rybę i awokado.
• Zawijamy całość w cienki rulonik, kroimy na małe porcje i podajemy na talerzyku z sosem sojowym i wasabi.

“Ojej, ale się cieszę, że nauczyłaś nas robić sushi! To jest takie śliczne ! Powiem tacie, żeby kupił nam taką matę do zawijania, porobiły sami !”

Po kolacji zamknęły się w pokoju, obejrzały “Rio”, kilkanaście filmów na YouTube, pogadały, pośmiały się i zgodnie z planem poszły spac o 3 nad ranem.

A na śniadanie zaserwowalam im naleśniki. Nasz gość z Airbnb kupił im nutellę (bo słyszał jak wieczorem się skarżyły) czym zrobił im prawdziwą przyjemność.

Poszłam spać zmęczona jak po ciężkiej pracy fizycznej, ale warto było – i ja i piątka nastoletnich dziewcząt spędziłysmy bardzo przyjemny wieczór.

One niby są takie dorosłe, ale miło jest wiedzieć, że przyjemność im sprawia uwaga osoby dorosłej.