Przesyłam Wam gorące pozdrowienia z Venice w Kalifornii .
#76 – Pocztówka z Venice (CA)
Comme un avion
Wybrałam się do kina na “slow-film”. Czytaj dalej Comme un avion
#74 – Innuendo
#73 – Historia pewnej porazki. Albo co czuje Zla Wrozka.
Mojej. Moje tak zwane “macierzynstwo” dostalo dzis niezle po dupie. Czytaj dalej #73 – Historia pewnej porazki. Albo co czuje Zla Wrozka.
#72 – Pocztowka z Krety
Przede wszystkim: jesli chcecie przeczytac cos wartosciowego o Krecie, to polecam nastepujace bileciki :
#71 – Pocztówka z Krety
Sloneczne pozdrowienia z Herakilonu przesyla Agnieszka
W nawiazaniu
Do naszej dyskusji, Czytaj dalej W nawiazaniu
Przeciwwaga
W związku, a może właśnie bez związku, z tematem poprzedniego bileciku, pragnę siebie i Was uspokoić, że nie leżę na katafalku ustawionym w salonie czekając na wydanie ostatniego tchnienia. Czytaj dalej Przeciwwaga
Konsumpcjonizm, moda
Zapomniałam : w środę zaczęły się u nas Wyprzedaże.
Ten film i komentarz to tak przy okazji. Bo warto się zastanowić : czy potrzeba mi nowej sukienki ? Co i kogo wspieram kupując sukienkę za na przykład 5€…
Echo
Trochę u mnie cicho.
Już nie oglądam TV, radio – słucham tylko wybranych audycji, najcześciej podkastów, gazety czytam czasem w samolocie (wtedy mam zazwyczaj wybór zagranicznej prasy, co w tej Francji stoi drukiem, zależy przede wszystkim od tego, kto rękę myje redaktorowi naczelnemu). Chowam się przed wiadomościami, nawet tego nie ukrywam.
#67 – Czy zdarzyło się Wam odwiedzić prawdziwy hammam ?
Mnie tak, po raz pierwszy, wczoraj wieczorem.
Lubie salony masażu, spa, i inne centra bien etre. Staram się raz w miesiącu podarować ciału odrobinę przyjemności, seanse gommage, czyli oczyszczania skóry nie są dla mnie nowością. Czytaj dalej #67 – Czy zdarzyło się Wam odwiedzić prawdziwy hammam ?
O pewnej reklamie
Jadąc do hammamu natknęłam się dziś na taką reklamę: Czytaj dalej O pewnej reklamie
#65 – Premier Chagrin
Zostało mi 11 akordów. Czytaj dalej #65 – Premier Chagrin
Tygodnik
Niedziela.
Moje ciało mówi mi, że nie mam lat 29, całonocne picie szampana a na to wódki kończy się całodniowym jaszczurkowaniem z kanapy na łóżko, z łóżka na dywan, z dywanu na podłogę, niżej sie nie da. Czytaj dalej Tygodnik
#63 – Parapetówka
Się odbyła.
Oczywiście przebierana (oczywiście Tout va très bien, Madame la Marquise) Czytaj dalej #63 – Parapetówka
Nouvelle generation
Odwiedziła mnie wczoraj J.
J. jest corka kolezanki. J. ma lat 20. Najstarsza z sióstr w rodzinie patchworkowej (każda z nich ma innego ojca). Studiuje w Lyonie. Zamieszkała ze swoim chłopakiem. Akurat mielismy zapasowa zmywarke, wiec zmywarka poszla w dobre rece, do ich mieszkania. Zeby podziekowac, przyniosla kwiaty i butelke wina. Zrobilam ciasto z rabarbarem, usiadłyśmy przy stole i porozmawiałyśmy. Czytaj dalej Nouvelle generation
#61 – O tym jak odkryłam że panicznie boję się pustki.
Kobieto, przeciez ty zawsze jestes takim wulkanem energii: tu sport, tu praca, tu gotowanie, tam sprzątanie, tu dzieci, tam facet, koleżanki, a jeszcze znajdujesz czas zeby usiąść z książka na kanapie lub chociaz napisać dwa słowa na blogu. Do dzisiaj. Dziś po raz pierwszy czuję, że nie daję rady. Czytaj dalej #61 – O tym jak odkryłam że panicznie boję się pustki.
#60 – Dzien 545 z 1001
Udało mi sie zrealizować kolejny mega ważny punkt na mojej liście 101 w 1001 – dotyczący remontu mieszkania. Czytaj dalej #60 – Dzien 545 z 1001
#59 – Coś się kończy, coś się zaczyna
Skończył się Okres Kawalerki.
Przeżyliśmy w 17m2, z psem i z dziecmi ponad dwa miesiace. Ktoś mógłby powiedzieć, że to żaden wyczyn, ale dla mnie, bylo to cos. Nie mówie nawet o tym, jak wyglada to z socjalnego punktu wiedzenia (sie gnieżdż, a mogliby wynajac “normalne mieszkanie”). Czytaj dalej #59 – Coś się kończy, coś się zaczyna
Kawalerka do wynajęcia w Lyonie
Mili moi czytelnicy,
Od 5 czerwca w Lyonie przybędzie jeszcze jeden pokój a właściwie kawalerka do wynajęcia.
To jest to miejsce, w którym z calą rodziną Patchworkową (i z psem Pepperem) mieszkaliśmy przez dobre dwa miesiące podczas prac remontowych w naszym domu.
Zapraszam :
Airbnb : kawalerka do wynajęcia. Czytaj dalej Kawalerka do wynajęcia w Lyonie
#57 – Operacja “Plaża” czyli projekt na 60 dni
Oczywiście, bycie Fit jest filozofia na cale życie, a nie tylko na wakacje, znamy, to znamy. Staram się trzymać forme cały rok, ale jak przychodzi pora przymierzenia kostiumu kąpielowego, ze tak powiem, naga prawda wychodzi boczkami.
Pozwólcie mi, ze podzielę się z Wami moim 60 dniowym podejściem do Operacji „Plaża”. Czytaj dalej #57 – Operacja “Plaża” czyli projekt na 60 dni
#56 – Romantyczny weekend w Krakowie (wersja praktyczna)
Czyli recepta na udany weekend dla par borykających się z kryzysikiem.
Czytaj dalej #56 – Romantyczny weekend w Krakowie (wersja praktyczna)
#55 – Romantyczny weekend w Krakowie (wersja romantyczna)
Uciekliśmy z domu. Czytaj dalej #55 – Romantyczny weekend w Krakowie (wersja romantyczna)
Szesnaście lat pozniej
Jak kometa, pojawiliśmy się na zlocie absolwentów Arts&Metiers. Czytaj dalej Szesnaście lat pozniej
La Famille Bellier
Dzieci namowily nas do obejrzenia filmu Érica Lartigau “La Famille Bellier”.
#52 – O korzyściach z bycia (w związku z ) Color Blind
Siedzę sobie przy stole w pięknej (brązowej) spódniczce w (czerwone) kwiatki i bluzeczce (zielonoturkusowej). Teraz, jak o tym piszę wyobrażam sobie reakcję faceta, znającego na pamięć Alternatywy 4: powiedziałby pewnie : “no i jak to wyglada? Jak gówno w lesie!”. A tu proszę, kulturalnie: “ramiączko Ci spadło”. Pepper wyżebrał u mnie kawałek kiwi i zaraz go wypluł. A Ben: “nie smakuje Ci ,piesku, pomidorek?” Czytaj dalej #52 – O korzyściach z bycia (w związku z ) Color Blind
#51 – O tym jak nie kupiłam FIT pisma
Siedzę na lotnisku w Birmingham (bo lot się opóźnił) i prawie się nudzę.
Buszuję miedzy półkami z czasopismami, jak magnes przyciągają mnie te ze strefy fitness.
Rzuciłam się na nie, jakby samo oglądanie ślicznych sylwetek dziewcząt na okładkach pozbawiło mnie tłuszczyku z brzuszka, ramion i dolnej części pleców, już byłam w drodze do kasy, kiedy opadł ze mnie entuzjazm.
O powodzeniu w życiu
Wczoraj były urodziny mojego Ojca.
Zadzwoniłam z życzeniami, miałam okazję zamienić kilka słów, zadzwonił telefon z pracy, musiałam skończyć rozmowę a później skończył się dzień.
(Czasem czuję się, jakbym była na jakiejś planecie z Interstellara, moje 2 godziny mogą śmiało trwać czyjeś 24h).
Tata podziękował za życzenia i powiedział mi, ze jest ze mnie dumny.
Że powiodło mi się w życiu. Czytaj dalej O powodzeniu w życiu
#49 – Konsumentka – Salata
Taki piekny niedzielny poranek. Zbieramy sie na wypad w jakies miejsce, gdzie pies bedzie mogl sobie hasac bez smyczy… Zabieram sie do pakowania “piknikowego koszyka”. Ale przedtem podziele sie z Wami kolejnym fragmentem ksiazki Jean-Pierre Coffe, “Arretons de manger de la merde” (wciaz w moim wolnym tlumaczeniu) Czytaj dalej #49 – Konsumentka – Salata
#48 – Kupowac produkty lokalne i jesc zywnosc w zgodzie z sezonami
Brzmi tak banalnie. A przeciez wcale nie jest to takie latwe wprowadzic w zycie. Mieszkam w miescie i choc od kiedy zmienilam prace i pracuje w home office, kupuje w przydomowych sklepikach i unikam hipermarketow, to wcale nie znaczy, ze spozywalam zywnosc produkowana lokalnie i w zgodzie z sezonami. Zle nawyki, ot co.
Plan jest taki:
Czytaj dalej #48 – Kupowac produkty lokalne i jesc zywnosc w zgodzie z sezonami
#47 – Konsumentka – Pomidor
Zapraszam do lektury bardzo luznego tlumaczenia fragmentu ksiazki, o ktorej pisalam tutaj. Czytaj dalej #47 – Konsumentka – Pomidor
Konsumentka
Zapraszam na cykl wpisow dotyczacych zywnosci, ktore beda ukazywac sie nieregularnie. Nie beda to bilety o “prawidlowym odzywianiu sie”, tematem ich nie beda przepisy. Chcialabym, w wolnym tlumaczeniu, przyblizyc Wam ksiazke, ktora mna potrzasnela, to jedna z tych, ktore przeszkadzaja – zyc.
Pozwole sobie pominac osobowosc autora (Jean-Pierre Coffe jest ekscentrykiem, czasem prowokatorem), fakt, ze sie ponoc powtarza (no tak, nie jest to jego pierwsza ksiazka o jedzeniu) I przejde od razu do (tak, bardzo nieeleganckiego) tytulu: Czytaj dalej Konsumentka
#45 – London Town – Krótki weekend majowy z Patchworkami
Oto co chciałabym ocalić od zapomnienia z tego dwudniowego londyńskiego weekendu. Czytaj dalej #45 – London Town – Krótki weekend majowy z Patchworkami
Ja, dorastająca matka
Wybyłam (samowolnie), wbrew wlasnym zasadom, z domu w błyskawiczna podróż służbową w tygodniu, kiedy “mam dziecko”. Wiecie co jest najgorsze? Wcale nie organizacja. Mam psaipsiołkę, samotna matkę trójki dziewcząt w wieku zbliżonym do mojej Irenki. Przygarnęła Irke na wieczor i noc, mimo, ze mieszka w innej dzielnicy i mimo, ze musiała specjalnie przyjeżdzać po nią metrem, bo nie ma samochodu. (Ben wraca późno z pracy a ja nie chce, zeby ona sama siedziała w domu przez kilka godzin). Jestem pewna, ze dobrze sie bawiła, bo to takie dziecko, ktore lubi sie socjalizować (nawet zazdrośnie powiem, ze moja nieobecność przekształciła się w imprezę…) Czytaj dalej Ja, dorastająca matka
#43 – Wieści z frontów
Frontów renowacyjnych jest wiecej, ale dzisiaj skupię się na mieszkaniowych.
Dla przypomnienia :
Od miesiąca w naszym gniazdku trwają roboty.
Z jednopokojowego 100 metrowego mieszkania robimy trzypokojowe, z myślą o tym, by jeden pokój, gościnny, był zawsze dostępny, dla przyjaciół, znajomych i gości z Airbnb.
#42 – London Town – co zwiedzic z 12-to latkami ?
Siedzimy na alpejskiej lace (tak, ucieklismy z miasta, od dwoch remontow) i planujemy przyszly weekend. Wybieramy sie, Cztery Patchworki, do mojego ulubionego miasta.
O ile wiem jak sie soba zajac, kiedy mam tam wolne popoludnie lub wieczor, o tyle zwiedzanie z dwojka podrostkow. Rooftop bary odpadaja. Co wiecej, natknelam sie na opis obrazu pewnego holenderskiego misrza:
The Effects of Intemperance by Jan Steen, Czytaj dalej #42 – London Town – co zwiedzic z 12-to latkami ?
#41- Baba z wozu, koniom lżej
Wracam do domu z kilkudniowej prodroży służbowej. Dzięki Bogu, lodówka nie jest pusta.
U fryzjera
Relaksowałam się u fryzjera, podczas gdy moje niektóre siwe włosy zamieniały się w przyjemny blond, przeglądając gazety, których zazwyczaj nie kupuję i nie czytam.
Trafiłam na taki krotki wywiad promujący książkę pewnej francuskiej prezenterki telewizyjnej i chyba radiowej. Nie oglądam TV, nie znam jej kariery ani życiorysu, ale w oczy wbiło mi sie kilka zdań : Czytaj dalej U fryzjera
#39 – Wielkanoc. Inaczej.
Tegoroczna Wielkanoc byla zupelnie inna. I (prawie) jedna z moich najulubienszych od dziesiecioleci.
Moja Siostra znalazla gospodarstwo agroturystyczne (Miedzy Zamkami) o 40 km od lotniska w Katowicach. czyli “w polowie drogi”. Wynajelismy pokoje dla Rodzicow I kazda dla swojej rodziny. To byly swieta z tradycyjnymi wielkanocnymi posilkami, kosciolem I swieconka, rodzina wokol stolu, ale bez swiatecznej bieganiny z mopem I szmata, bez gotowania I stresu czy wszystkim wszystko przypadnie do gustu, bez przymusowych wizyt. Doslownie rodzinnie. Czytaj dalej #39 – Wielkanoc. Inaczej.
Zbiorowa psychoza
Jestem w pracy poza domem. Oznacza to, ze znów narażałam swoje zycie, wsiadając do Embraera, którym ulewa targała w przestworzach, jakby był samolocikiem z papieru.
Nie zaprzeczę, jak większość pasażerów nerwowo spoglądałam na Crew, Crew spoglądał na nas, Pax-ów podejrzliwie. Nieszczęścia chodzą parami a ja nie chce byc ofiara czyjejś frustracji. Opowiadałam Wam branżowy dowcip? “What do pilots use as a contraceptive? Their personalities.”
Czytaj dalej Zbiorowa psychoza
Świat okiem dziecka
Wyslalam Dziewczyny po drobne zakupy. (Obok kawalerki jest prawdziwy Warzywniak. Od lat nie bylam w prawdziwym warzywniaku, takim, gdzie to mydlo I powidlo I jeszcze mozna pogawedzic z Pania Sprzedawczynia, ktora wie wszystko o wszystkim I wszystkich).
I: Wiesz, jajka kosztowaly 1,99, wiec powiedzialam Pani Sprzedawczyni, zeby zatrzymala reszte (1 centym) Czytaj dalej Świat okiem dziecka
#36 – Zasada Pareto na przykladzie mojej (nie)minimalistycznej szafy.
Przeprowadzki, remonty oraz wakacje, to fantastyczne okazje, by przejrzec zawartosc “szafy”. Szczegolnie, ze szafy w sensie stricto nie mam i jestem w trakcie jej projektowania. Nic odkrywczego, prawda ?
Przegladam wiec i moja, i co w niej znajduje ? Potwierdzenie zasady Pareto (20/80). Nosze 20% rzeczy znajdujacych sie w szeroko pojetej “szafie”. Czytaj dalej #36 – Zasada Pareto na przykladzie mojej (nie)minimalistycznej szafy.
#35 – Koszulka na ramiaczkach
Przy porzadkowaniu szafy (o czym wiecej pozniej) znalazlam zatrwazajaca ilosc pieknych (kolorowych) topow, ktore schowalam sobie na nadchodzace lato, w nadziei, ze tym razem pozwole sobie odslonic ramiona, gdyz beda one pozbawione tak zwanego tluszczu, pieknie zarysowane I w ogole, cud-miod. Czytaj dalej #35 – Koszulka na ramiaczkach
Studio – łazienka
Pozwole sobie na male podsumowanie: Czytaj dalej Studio – łazienka
Cindirella w czasie teraźniejszym.
“- Ale ja jestem facetem !!
– Nikt nie jest doskonały …”
Czytaj dalej Cindirella w czasie teraźniejszym.
Urządzam kawalerkę
Hej,
Wiesci z frontu kawalerskiego, to jest kawalerkowego.
Po pierwsze primo, to cale urządzanie mieszkanie, po godzinach, wlecz sie jak flaki z olejem. Bo ja bym chciala tak poswiecic na to weekend I zeby juz bylo wszystko zrobione. A tak sie niestety nie da (a moze nie ogarniam :)). Czytaj dalej Urządzam kawalerkę
Ostrzeżenie
Mój Anioł Stróż używa czasem niekonwencjonalnych środków, żeby zwrócić moja uwagę na to, że życie mi przelatuje przez palce.
Tym razem jest to ból w piersi. Czytaj dalej Ostrzeżenie
#30 – u Agnieszki na Brotteaux
Hej,
Ledwo co wyszlam ze Zlotego Trojkata, nieco ponad 5oo metrow na Poludniowy Wschod a juz czuje sie jak w innym miescie, pardon, miasteczku. I to niesamowicie inspirujacym.
Zapraszam na blog rownolegly, o mojej nowej dzielnicy, Brotteaux, o tutaj :klik
PS. Za to “Na Zachodzie bez zmian”.
Parapetówka w kawalerce
Się odbyła ! W piątek 13-tego !
Jak to stwierdziła koleżanka: nikt nie zarzygał podłogi, nikt niczego przez okno nie wyrzucił, sąsiedzi nie zadzwonili po policje, ani nawet nie załomotali do drzwi a na drugi dzień nawet kaca nie było. Pełna kulturka.
#28 – Coś od siebie, dla kogoś, po nic
To taka moja, bardzo szeroko pojęta, definicja wolontariatu.
Długo o tym myślałam. Żyjemy w systemie naczyń połączonych, tu sie coś uleje, gdzie indziej sie napełni. Podarowanie swojego czasu, swoich kompetencji lub talentów, dla społeczeństwa, w zamian za NIC chyba logicznie nie jest możliwe, mimo wszystko COŚ na tym zyskujemy. Czytaj dalej #28 – Coś od siebie, dla kogoś, po nic
Brocante
Czyli Wyprzedaż, czyli odhaczyłam kolejny punkt z listy 101 w 1001 🙂
Ta była nietypowa, zorganizowały ją dwie fajne dziewczyny, wynajęły teatr, sprzedały miejsce (czyli stół) po 12€ i postarały się, żeby przyszło jak najwiecej ludzi. Czytaj dalej Brocante
Nie chciało mi sie umyć podłogi. Zerwałam.
Yogibabu
Ta lista 101 w 1001 jest naprawde swietnym pomyslem. Bo kiedy zdarzaja sie gorsze okresy w zyciu, na nic sie nie ma sily ani ochoty, nie wie sie, w ktorym kierunku spojrzec, co ze soba zrobic, taka totalna dezorientacja czlowieka ogarnia… to wystarczy zajrzec do listy, usiechnac sie i… juz.
Jest taka pozycja na mojej liscie :
[0/1] *Codziennie przez 90 dni cwicze joge (sun salut minimum) Czytaj dalej Yogibabu
#24 -Przeczytałam kilka ciekawych książek
Miałam bardzo dużo szczęścia (czytaj : czasu) i przeczytałam w ubieglym miesiacu kilka ciekawych książek z którymi chcę sie z Wami podzielić. Pozwolę sobie nie pisać recenzji, tylko mentalnie poukładać je na różnych półeczkach mojej Minimalistycznej Biblioteki: Czytaj dalej #24 -Przeczytałam kilka ciekawych książek
#23 – Co warto zwiedzic w Lyonie : musee des confluences
Confluences – czyli spotkania, połączenia. Piękna nazwa dla Muzeum. Powstało w miejscu spotkania dwóch rzek, Rhône i Saône. Spotykają sie w nim Antropologia, Etnografia, nauki o Ziemi, Biologia, Filozofia i wiele, wiele innych Nauk, i spotykają nas, zwiedzajacych. Nie dajcie się zmylić tej brzydkiej bryle, kryje ona w sobie wiele niespodzianek. Czytaj dalej #23 – Co warto zwiedzic w Lyonie : musee des confluences
#22 – Projekt renowacji mieszkania (4)
Kolejna faza projektu. Powstaje 5 pomieszczen: sypialnia (rodzicow), pokoj dla dwojki dzieci, otwarta kuchnia, jadalnia, ktora bedzie rowniez salonem oraz trzeci pokoj (goscinny). W sypialni rodzicow powstaje rowniez dodatkowa lazienka. Czytaj dalej #22 – Projekt renowacji mieszkania (4)
Wulkan
– Wygasłam, wiesz? – powiedziałam dziś przy kolacji staremu, dobremu kumplowi.
– Czasem myślimy, ze wulkan jest wygasły, a przy sprzyjających dla niego warunkach on się budzi, w najbardziej zaskakującym momencie.
Czytaj dalej Wulkan
#20 – O wykreslaniu
Przez przypadek wstapilam dzis do kosciola. Chodze tak rzadko, choc mieszkam przeciez naprzeciwko. Msza o 8h45, Sroda Popielcowa i niezwykle madre kazanie.
O wykresleniu z zycia czasownika “sprobuje”. Od siebie, po polsku dorzuce jeszcze czasownik “zobacze”. Czytaj dalej #20 – O wykreslaniu
Kupuję kawalerkę (studio) w Lyonie
Kupuję kawalerkę, czyli po francusku studio.
Udało mi się przed podwyżką cen.
We Francji obniżyło się oprocentowanie kredytów mieszkaniowych (na przykład mnie udało się wynegocjować kredyt na 1.89%) za to perwersyjnie skoczyły ceny za metr kwadratowy. Czytaj dalej Kupuję kawalerkę (studio) w Lyonie
#18 – music box – oczko
Znalazłam torbę z kasetami.
Tu we Francji, w moim piątym mieszkaniu, znalazłam torbę z kasetami.
Wieczór smutku i wspomnień. Powspominałam jak nagrywałyśmy z Anią piosenki, jak siedziałyśmy i liczyłysmy minuty, tak by zmieściło się na jednej stronie.
Bardzo twórcze zajęcie, zrobic taką składankę. Wybrać z ulubionych piosenek te, które bedą sie razem komponowały. Albo jak nagrałam na bajkach z dzieciństwa Modern Talking 🙂 Czytaj dalej #18 – music box – oczko
#17 – Książka Elise Franck
Dopiero dzisiaj wpadła w moje ręce, chociaż w mojej biblioteczce jest już od kilku lat. Przyznam ze wstydem, ze sam tytuł mnie odrzucał, po minimalistycznych porządkach tylko cudem ta książka się w niej ostała.
Z pewnymi tematami jest jak z nauka języków. Na przykład, jeśli uczysz się francuskiego, ale dopiero zaczynasz i nie znasz francuskiej mentalności nie będzie Cie śmieszyła komedia “Les Bronzes font du ski”. Czytaj dalej #17 – Książka Elise Franck
Nawyki – organizacja miejsca pracy
Mam to szczęście, ze moge pracować w domu. Urządziłam sobie biuro, ale przyznam, że po pierwsze stoi na nim moj prywatny komputer a po drugie lubię pracować rownież na kanapie, w fotelu, w łożku, przy stole w jadalni, w kuchni a nawet przy biurku Irenki. Pozniej chodzę i zbieram, nie tylko kubki po yerba maté ale i kable od ładowarki, tu zostawiłam słuchawki, tam zeszyt… Czytaj dalej Nawyki – organizacja miejsca pracy
Przepis bezmięsny – zapiekanka z czerwonej fasoli i dyni
Przepis pochodzi z książki “Protéines vertes”
Czytaj dalej Przepis bezmięsny – zapiekanka z czerwonej fasoli i dyni
#13 – Przyjmuję z pokorą i dziękuję za…
…kłody, które dostały mi się pod nogi. Tak sobie myślałam siedząc dziś w taksówce, gdy przejeżdżałam koło Pałacu Buckingham – Czytaj dalej #13 – Przyjmuję z pokorą i dziękuję za…
#12 – Walizka
Miałam zatytułować ten bilecik : “Walizka Minimalistki w Podróży slużbowej”, ale po rozmowie z kolegami z pracy zmieniłam zdanie.
W powszechnej opinii mimilalizm jest mieszany z “frugal style of life”. Minimalista “musi” zadowalać się “minimum”, bez wzgledu na estetykę, jakość otaczajàcych go przedmiotów, czy po prostu własny gust. Musi liczyć ilość posiadanych przedmiotów i ciągle się zmuszać do nieposiadania. Czytaj dalej #12 – Walizka
#11 – Pocztówka z Kalifornii
Czasem – nie czasem, często – jeżdżąc to tu to tam, jeśli pozwalam sobie na luksus puszczania wodzy wyobraźni, zastanawiam się, czy chciałabym mieszkać w miejscach, które odwiedzam. Czy chciałabym osiedlić się w Kalifornii? To duży stan, a ja “znam” zaledwie okolice miedzy Los Angeles a San Diego. Czytaj dalej #11 – Pocztówka z Kalifornii
#10 – Księgi Jakubowe
Zaczęłam w Nowy Rok.
“Mądrym dla Memoryału, Kompatriotom dla Refleksji. laikom dla Nauki. Melancholikom zaś dla Rozrywki”.* Czytaj dalej #10 – Księgi Jakubowe
#jesuischarlie
Jestem wstrząśnięta.
W Paryżu, w redakcji Charlie Hebdo zastrzelono 12 osób.
Dlaczego ? Bo humor, którym Charlie częstował swoich czytelników “obrażał uczucia religijne”. Oto, kropla, która przepełniła wazę :
O kwiecie Paproci i kotwicach.
Od miesiąca chadzamy na szczególne randki. Do pewnej Pani psycholog, która pomaga nam ratować nasz związek.
Ta pani ma dużo taktu i potrafi ubrać w odpowiednie słowa, sformułować na nowo to, co nam się psuje, między myślą a językiem. Czytaj dalej O kwiecie Paproci i kotwicach.
Projekt Mieszkanie – część pierwsza
Projekt Mieszkanie nie zakończył się na zakupie .
Najpierw poniesiona fantazją marzyłam o domu. Rzeczywistość ściągnęła mnie na ziemię. Wyprowadzić się z Lyonu, na przykład w Mont D’Or lub gdzieś w Bourgogne? To oznaczałoby spędzać codziennie godzinę, półtorej dowożą dzieci do szkoły, tyle samo przeznaczyć na powrót. To byl argument nie do zbicia. Domek pod lasem, z ogródkiem, kwiatami i warzywami, zostawiam tam, gdzie mu dobrze i ciepło, czyli w mojej głowie, na jakiś czas, i wracam do codzienności. Czytaj dalej Projekt Mieszkanie – część pierwsza
Moja pierwsza lista 101 w 1001
Zamiast Wstępu, zróbmy krok wstecz, zapożyczam wpis z mojego poprzedniego bloga i kontynuuję moja liste 101 w 1001, jak to zwykle bywa, w innej formie…
wtorek, 3 grudnia 2013
Zainspirowała mnie Niebieskoszara. I zbiega się to troszkę z takim moim aktualnym trendem do porządkowania sobie życia… Poczytałam szerzej o tym projekcie TUTAJ, i stworzyłam własną listę: Start: 03 Grudnia 2013 Finisz: 29 Sierpnia 2016 01/01/2015 : dzień 394 z 1001 – [2+2+7+8+0+2+4+2+1+9+2= 39/101] Czytaj dalej Moja pierwsza lista 101 w 1001